© Liesbeth De Haes

Description

Mijn hele jeugd heb ik tekenschool gevolgd aan d’Academie van SintNiklaas. In het 4de middelbaar ben ik overgeschakeld naar de kunsthumaniora in Antwerpen en van 2005 tot 2009 heb ik vrije grafiek gestudeerd aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten in Antwerpen.
 Daar heb ik Sanja Tomic leren kennen en heb ik geholpen bij de eerste twee edities van On Boards, toen nog Billboard Project genaamd, in 2008 en 2009. Later ben ik naar Indonesië getrokken, waar ik een paar jaar heb gewoond. Dit heeft veel invloed gehad op mijn werk, omdat ik daar terug van nul moest beginnen, doordat ik niks kon meenemen. Tot dan bleef ik altijd verder werken op voorgaande werken terwijl ik nieuwe werken opzette, maar daar moest ik met alles opnieuw beginnen. Daarbij komt ook dat mijn inspiratie voor vormen, patronen, kleuren,… voort komt uit het dag dagelijkse leven en dat is daar natuurlijk ook helemaal anders. Nu ik terug in België ben, ben ik met de kennis en inspiratie die ik heb opgedaan in Indonesië beginnen werken over oudere, niet afgewerkte schilderijen die hier waren blijven staan. Deze twee, totaal verschillende werelden zijn nu aan het samenkomen in mijn nieuwe werken.
OVER MIJN WERK:
Door de specifieke abstracte aard van mijn werk stel ik mijn gelaagde beeldtaal in vraag. Hierdoor reflecteer ik in mijn werk over de betekenis, de actie en het uiteindelijke effect van elke. Nieuwe toevoeging. Op deze manier geeft elk werk een indruk van wat mogelijke antwoorden kunnen zijn zonder een absolute of definitieve oplossing voor te stellen. Dit leidt ook tot een continu proces van zelf-analyse, waarbij nieuwe gedachten het werkproces bepalen, gaande van kleine wijzigingen tot een volledig alternatieve aanpak. Hieruit volgt dan een onvermijdelijke evolutie in de vormentaal. Deze verderzetting is echter niet het resultaat van een vooraf bedacht concept, maar wel van het toelaten van impulsen in de organische handeling van het creëren zelf. De “creatieve geste” van het moment zelf definieert dus het karakter van het uiteindelijke beeld. Een eventuele op voorhand bepaalde boodschap wordt hierdoor volledig geweerd, waardoor zelfs een onbedoelde benoeming zoals “zonder titel” eigenlijk langs de intentie van de creatie heengaat. De boodschap is niet meer dan wat het werk laat zien.